Ирина Гущик получила звание лучшей медсестры Докшицкой ЦРБ

Ірына Гушчык (у дзявоцтве Модаль) па выніках мінулага года атрымала званне лепшай медыцынскай сястры цэнтральнай раённай бальніцы. Сваю працоўную біяграфію яна пачала ўжо ў далёкім 1991 годзе. А выбрала прафесію выпадкова. Марыла стаць настаўніцай. Ды, кажуць, маладосць – дурносць. Сяброўка паступала ў медвучылішча і “пацягнула” за сабой яе. Ірына ў той час на першае месца ставіла вернасць, сяброўства, стойкасць… Паколькі аднадумцамі дзяўчаты былі ў многім – трэба быць аднадумцамі і ў прафесійным плане, так вырашыла Ірына.

Зараз Ірына сама здзіўляецца, як выпадкова выбраная жыццёвая дарога стала ўдачнай, любімай і шчаслівай. І гэта пры тым, што не ўсё ў жыцці сталася так, як хацелася. Яшчэ ў вучылішчы, Ірына супакойвала сябе тым, што пасля яго заканчэння паступіць у медінстытут і стане доктарам. Ды здарылася непрадбачанае: загінуў у дарожнай аварыі яе бацька. Малодшая сястра Алена тады вучылася ў педуніверсітэце. Даць вышэйшую адукацыю дзвюм дочкам адной маці было складана, лічы, немагчыма. Ірына зноў ахвяравала сабой, цяпер ужо дзеля сястры, і пасля заканчэння Барысаўскага медвучылішча фельчар Модаль уладкавалася ў Бягомльскую бальніцу на “хуткую дапамогу”.

Першы рабочы дзень не сціраюць дзясяцігоддзі. Трэба было зняць прыступ бранхіяльнай астмы. Новаспечаны выратавальнік набрала ў шпрыцы прэпараты, як была навучана ў вучылішчы, і з дрыжыкамі ў грудзях стала рабіць ін’екцыі адну за другой. Зараз, упэўнена Ірына, яна спакойна б увяла праднізалон і эўфілін. Як ні кажы, а вопыт і практыка многае значаць у кожнай прафесіі.

Ірына Паўлаўна, як часта называюць медсястру пацыенты тэрапеўтычнага аддзялення цэнтральнай раённай бальніцы, па волі лёсу паспрабавала сябе ў рознай спецыфіцы медыцынскай прафесіі. Пасля “хуткай дапамогі” ў Бягомлі і Докшыцах яна працавала медсястрой у рэанімацыі. Пад кіраўніцтвам рэаніматолагаў Аляксандра Пашкевіча, Анхеля Рэверы, Сяргея Кубара, Ігара Стадольніка яна навучылася хутка і дакладна выконваць складаныя працэдуры, без прамаруджвання ўнутрывенна ўводзіць ін’екцыі – ратаваць чалавека ад вернай смерці. Гэта, як і ўменне сканцэнтраваць свае сілы, не разгубіцца, валодаць сваімі эмоцыямі, быць у складанай сітуацыі ўпэўненай у сабе дапамагаюць на высокім прафесійным узроўні спраўляцца з абавязкамі дзяжурнай медсястры і тэрапеўтычнага аддзялення. Тут яна працуе ўжо 14 гадоў.

Яе лёгкая і хуткая паходка, прыемная ўсмешка пры сустрэчы з хворым выклікаюць прыхільнасць і павагу, удзячнасць і веру ў тое, што нічога дрэннага не здарыцца, пакуль ёсць такія медработнікі, як Гушчык. Высокая, стройная, з коласам светла-русых валасоў і правільнымі рысамі твару маладая жанчына нагадвае мадэль на подыуме. І гэта “мадэль” – адна з тых, хто стаіць на варце самага дарагога – здароўя і жыцця чалавека.

Нэлі БЯЛЯЎСКАЯ.

НА ЗДЫМКУ: Ірына Гушчык пасля ўручэння граматы і атрымання звання лепшай медсястры Докшыцкай ЦРБ.

Фота В. Чарвінскага.