Именем Героя Советского Союза Льва Доватора названа одна из докшицких улиц

Марыў служыць у чырвонай конніцы

Імя Героя Савецкага Саюза генерал-маёра Льва Даватара, ураджэнца Віцебшчыны і легендарнага абаронцы Масквы, носіць адна з докшыцкіх вуліц.

Нарадзіўся будучы Герой у 1903 г. у вёсцы Хоціна Бешанковіцкага раёна.

Заўсёды марыў служыць у чырвонай конніцы і дасягнуў сваёй мэты.

У 1924 г. стаў байцом знакамітай 7-й Самарскай дывізіі ў Мінску. У 1925-м вучыўся на Ваенна-хімічных курсах у Маскве, у 1926-м – у Барысаглебска-Ленінградскай кавалерыйскай школе. Служыў на Паўночным Каўказе і ў Забайкаллі.

У 1936 г. быў накіраваны ў Ваенную акадэмію імя М.В. Фрунзэ ў Маскву. Падчас вучобы пабываў у Іспаніі, дзе ваяваў супраць фашыстаў. Пасля заканчэння акадэміі служыў на пасадах начальніка штаба кавалерыйскага палка, кавалерыйскай брыгады ў Маскоўскай ваеннай акрузе.

Самазабыўна любіў коней, прыгожа трымаўся ў сядле. Узначальваў кавалерыйскія калоны на парадах.

У сакавіку 1941 г. Леў Міхайлавіч прызначаны начальнікам штаба 36-й кавалерыйскай дывізіі Заходняй асобай ваеннай акругі, якая дыслакавалася ля Ваўкавыска.

22 чэрвеня 1941-га знаходзіўся на лячэнні ў маскоўскім шпіталі, але ўжо праз тры дні прыбыў у распараджэнне штаба Заходняга фронту.

З 14 жніўня па 2 верасня Асобная кавалерыйская група колькасцю тры тысячы байцоў пад камандаваннем Даватара здзейсніла гераічны рэйд па тыле акупантаў у Смаленскай вобласці, паглыбіўшыся больш як на 100 кіламетраў.

У знак помсты за прычынены ўрон у ходзе вайны гітлераўцы правялі карную аперацыю супраць насельніцтва малой радзімы таленавітага военачальніка, прымяніўшы тактыку выпаленай зямлі. За ўзяцце Даватара абяцалі 100 тысяч рэйхсмарак, а за яго галаву – 50 тысяч. Але атамана ніхто не здаў.

19 снежня 1941 г. Леў Міхайлавіч быў смяротна ранены кулямётнай чаргой падчас бою за вёску Палашкіна пад горадам Рузай Маскоўскай вобласці.

Ніна КРУКОВІЧ.