Этнокультурный центр «Сядзіба «Вецяра» в Докшицком районе встречал гостей
Здзейсніць падарожжа ў мінулае прапаноўвае этнакультурны цэнтр “Сядзіба “Вецяра”.
Першымі ўдзельнікамі тэатралізаванай забаўляльнай праграмы “Беларуская хата ўсім багата”, якую на восеньскіх школьных канікулах арганізавалі работнікі культуры, сталі вучні 4 “А” СШ № 1 г. Докшыцы.
Знешні выгляд сядзібы вельмі падобны на казачны пернікавы домік, што адразу прымусіла падарожнікаў заспрачацца, хто жыве ў гэтай драўлянай хатцы. Але гасцей сустрэла зусім не Баба Яга, а гаспадынька ў прыгожым беларускім строі. Ад яе пачулі вялікую колькасць прыкмет і прымхаў, у якія верылі нашы продкі.
А ў хаце, між тым, патрэсквалі дровы ў печы, спяваў гармонік, лунаў водар духмяных траў, развешаных паўсюдна. Ён нібыта вяртаў у сонечнае спякотнае лета, на васількова-рамонкавае поле ці да ліпавых алей, якія было прынята высаджваць абапал дарог, што вялі да панскіх сядзіб.
“Сядзіба “Вецяра” – новы аб’ект на турыстычнай карце раёна, адкрыццё якога адбылося сёлета падчас фэсту траў у рамках Фестывалю дзвюх рэк. Менавіта ў гэтай вёсцы пабывалі з экспедыцыяй супрацоўнікі Цэнтральнага батанічнага сада, пасля чаго тут было высаджана каля пяцідзесяці відаў лекавых раслін.
Па даматканых і вязаных яшчэ прабабулямі палавіках дзеці зайшлі ў пакой – правобраз сялянскай хаты. Якіх толькі рэчаў там не пабачыш! Куфар, у якім раней захоўвалі адзенне, калаўрот, драўляны прас і шмат іншых прылад, без якіх не абыходзіліся ў даўніну. У “Вецяры” ёсць нават прыстасаванне для зняцця абутку, якое калісь называлі “жук” або “халуй”.
Падчас майстар-класа ад майстроў раённага Дома рамёстваў кожны меў магчымасць зрабіць сабе на памяць абярэг з рознакаляровых нітак. Можна было і набыць сувенір ад мясцовых таленавітых рамеснікаў.
У наступным пакоі гасцей сустрэў дамавік, які, на думку продкаў, абавязкова павінен жыць у любой хаце. Разам з ім дзеці разгадалі беларускія загадкі, пазнаёміліся з народнай забавай “Бабка Еўка і Дзед Тамаш”. А пасля такога актыўнага адпачынку з задавальненнем пачаставаліся духмянай гарбатай з лекавых раслін, якія вырошчваюцца на сядзібе, і смачнымі аладкамі з малінавым варэннем. Пакуль дзеці смакавалі стравы нацыянальнай кухні, іх пазнаёмілі з беларускім народным лялечным тэатрам – батлейкай. Ахвотныя нават паспрабавалі вадзіць лялечных герояў, расказваючы вядомыя казкі.
Ад райцэнтра да вёскі ўсяго тры кіламетры. Гэты шлях можна з лёгкасцю пераадолець пешшу, што і зрабілі юныя падарожнікі.
На гэтым сюрпрызы не скончыліся. На панадворку ўдзельніцы народнага клуба нацыянальнай кухні і гульні “Шчадроўка” прыгатавалі традыцыйную беларускую страву – дранікі. Праўда, незвычайным для сённяшняга часу спосабам – на калодзе. Ці смачна атрымалася? Мяркуем, што так, бо бульбяную смакату школьнікі ўпляталі за абедзве шчакі.
Яўгенія МАЛЕВІЧ.
Фота аўтара.
